Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

белахво́сты, ‑ая, ‑ае.

З белым хвастом.

белаце́лы, ‑ая, ‑ае.

З белым целам. Заяц стаяў голы па пояс, белацелы, худы, з вострымі плячамі. Хомчанка.

белашва́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жанчына, якая займаецца шыццём бялізны.

белашве́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шыцця бялізны, звязаны з шыццём бялізны. Белашвейнае атэлье.

белаэмігра́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Удзельнік контррэвалюцыйнай барацьбы супраць Савецкай улады, які ў першыя гады пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі выехаў з Савецкай Расіі за граніцу.

белаэмігра́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да белаэмігрант.

белаэмігра́нтшчына, ‑ы, ж., зб.

Разм. Белыя эмігранты; контррэвалюцыянеры, якія эмігрыравалі з Савецкай Расіі.

белаэмігра́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да белаэмігрантаў, уласцівы ім. Белаэмігранцкая газета.

бе́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад бяліць.

2. у знач. прым. Памазаны мелам; пабелены. Беленыя сцены. Беленая хата.

3. у знач. прым. Выбелены. Беленае палатно. □ Мне валошкай вышыла матуля З беленага кужалю кашулю. Вітка.

4. у знач. прым. Запраўлены малаком; забелены. Сёння, як заўсёды ў святую нядзельку, пад’еўшы добра бліноў з верашчакаю і вычысціўшы міску беленай заціркі, Гарбуз выйшаў у садок. Чарот.

белетрызава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад белетрызаваць.

2. у знач. прым. Пададзены ў выглядзе мастацкага твора. Белетрызаваная біяграфія.