Verbum

аплаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплаўляць — аплавіць.

апла́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аплавіць.

аплаўля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да аплаўляць.

аплаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да аплавіць.

аплаці́цца, аплаціцца; зак.

Стаць, зрабіцца аплачаным.

аплаці́ць, аплачу, аплаціш, аплаціць; зак., што.

Аддаць грошы за што‑н., у замен чаго‑н.; пакрыць якія‑н. выдаткі. Аплаціць працу. // Пагасіць што‑н., заплаціўшы адпаведную суму грошай. Аплаціць рахунак. // Даць плён, аддзячыць. [Кукуруза] добра аплаціла хлебаробам за іх працу. «Звязда». // перан. Страціць што‑н. (жыццё, шчасце і пад.) у імя чаго‑н. [Зарэччы:] Зарына! Ты лёс мой адзіны!.. Гатоў за цябе я памерці, Каханне жыццём аплачу! Бачыла.

апла́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аплаціць.

апла́чванне, ‑я, н.

Тое, што і аплата (у 1 знач.).

апла́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аплаціцца.

2. Зал. да аплачваць.

апла́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аплаціць.