апілава́ны, ‑ая, ‑ае.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuапілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе;
Апрацаваць што‑н. з краёў або з усіх бакоў пілою ці напільнікам.
апі́лкі, ‑лак;
Дробныя частачкі матэрыялу, якія ўтвараюцца пры апрацоўцы яго пілой або напільнікам; пілавінне.
апіло́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да апілоўкі.
апіло́ўванне, ‑я,
апіло́ўвацца, ‑аецца;
апіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
апіло́ўка, ‑і,
апіло́ўшчык, ‑а,
Той, хто апілоўвае што‑н.
апіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;