інкубато́рый, ‑я,
Спецыяльны будынак, дзе ўстаноўлены і дзейнічаюць інкубатары.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuінкубацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да інкубацыі.
•••
інкуба́цыя, ‑і,
1. Скрыты перыяд хваробы з моманту заражэння да з’яўлення яе першых прымет.
2. Штучнае вывядзенне птушанят у інкубатарах.
[Ад лац. incubatio — выседжванне птушанят.]
інкуна́булы, ‑бул;
Кнігі, надрукаваныя ў пачатковую пару кнігадрукавання — да 1501 г. (па афармленню падобныя на рукапісныя).
[Ад лац. incunabula — ранняе дзяцінства; першыя крокі.]
інсаля́цыя, ‑і,
Абпраменьванне якой‑н. паверхні сонечным святлом.
[Ад лац. insolare — выстаўляць на сонца.]
інсектыцы́д, ‑у,
1. Атрутнае хімічнае рэчыва для знішчэння насякомых-шкоднікаў.
2. Расліна, якая мае атрутнае для насякомых рэчыва.
[Ад лац. insectum — насякомае і caedere — забіваць.]
інсектыцы́дны, ‑ая, ‑ае.
інсінуа́тар, ‑а,
інсінуа́цыя, ‑і,
[Ад лац. inisinuare — пралазіць, пракрадвацца.]
інсінуі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;