Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

альфо́нс, ‑а, м.

Разм. уст. Мужчына, які знаходзіцца на ўтрыманні ў любоўніцы.

[Ад імя дзеючай асобы камедыі А. Дзюма (сына) «Масье Альфонс».]

альхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вольхі. Альховыя дровы. Альховы ліст. // Зроблены з вольхі. Альховыя начоўкі. □ Хоць альховы, абы новы. Прымаўка.

альхо́ўнік, ‑у, м., зб.

Тое, што і алешнік.

а́льцінг, ‑а, м.

Парламент у Ісландыі.

альша́нік, ‑у, м.

Тое, што і алешнік.

альшы́на, ‑ы, ж.

Тое, што і алешына. А гэта я пачуў ад тых альшын, Што выраслі на берагах Разліва. Танк.

альшэ́ўнік, ‑у, м., зб.

Тое, што і алешнік.

алья́нс, ‑у, м.

Саюз, арганізаваны на аснове дагаворных абавязацельстваў.

алья́с, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая трапічная расліна сямейства лілейных з тоўстымі прадаўгаватымі калючымі лістамі; алоэ. На вокнах, як і раней, стаяў рагаты калючы альяс. Броўка.

алья́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да альясу. Альясавыя лісты.