Verbum

трусяня́ і трусянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня труса.

труся́тнік, ‑а, м.

Памяшканне для трусоў.

труся́ціна, ‑ы, ж.

Мяса труса. На талерках дыміцца лёгкай парай вараная ружаватая трусяціна. Навуменка.

трут, ‑у, М труце, м.

Высушаная губа, якая выкарыстоўваецца пры высяканні агню. Казачэнка б’е крэсівам па крэм[ені], высякаючы іскру, раздзьмухвае трут, каб прыпаліць люльку. Навуменка.

трутаві́к, ‑а, м.

Грыб, які паразітуе на дрэвах.

тру́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да труту.

тру́тневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трутня. Трутневая ячэйка.

трутнёўка, ‑і, ДМ ‑нёўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Рабочая пчала, што адкладвае яйцы, з якіх развіваюцца трутні.

тру́фель, ‑я, м.

1. Клубнепадобны падземны грыб, які не расчляняецца на шапачку і ножку; выкарыстоўваецца як прыправа да стравы.

2. толькі мн. (тру́фелі, ‑яў). Назва шакаладных цукерак, якія сваёй формай падобны на гэты грыб.

[Ням. Trüffel.]

тру́фельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да труфеля. // Прыгатаваны з труфеля. Труфельны соус.