Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

індустрыялізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) індустрыялізацыю. Індустрыялізаваць народную гаспадарку.

індустрыяліза́цыя, ‑і, ж.

Працэс стварэння буйной машыннай вытворчасці ва ўсіх галінах народнай гаспадаркі, асабліва ў прамысловасці. Сацыялістычная індустрыялізацыя краіны.

індустрыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з індустрыяй, яе развіццём; прамысловы. Індустрыяльная дзяржава. Індустрыяльны пралетарыят. Індустрыяльны павільён выстаўкі. Індустрыяльны тэхнікум.

інду́сы, ‑аў; адз. індус, ‑а, м.; індуска, ‑і, ДМ ‑дусцы; мн. індускі, ‑сак; ж.

1. Паслядоўнікі індуізму.

2. Устарэлая назва ўсяго карэннага насельніцтва Індыі; індыйцы.

індыві́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Кніжн. Тое, што і індывідуум.

індывідуалізава́цца, ‑зуецца; незак.

Зал. да індывідуалізаваць.

індывідуалізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) індывідуальным (у 1 знач.), своеасаблівым, не падобным на іншых. Індывідуалізаваць мову герояў. Індывідуалізаваць персанажаў мастацкага твора. // Устанавіць (устанаўліваць) што‑н. прымяняльна да кожнага асобнага выпадку, чалавека і пад. Індывідуалізаваць заняткі з адстаючымі вучнямі. Індывідуалізаваць харчаванне хворых.

індывідуаліза́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. індывідуалізаваць.

індывідуалі́зм, ‑у, м.

Асноўны прынцып буржуазнага светапогляду, які ставіць інтарэсы адной асобы (індывідуума) вышэй за інтарэсы грамадства, калектыву. // Імкненне да яркага праяўлення сваёй асобы незалежна ад калектыву, а таксама паводзіны, у якіх праяўляецца гэта імкненне.

індывідуалі́ст, ‑а, М ‑спе, м.

Чалавек, які праяўляе індывідуалізм у паводзінах, поглядах. Ён, гэты Лубіновіч, як той індывідуаліст, жыве на востраве. Лупсякоў.