ако́пнік, ‑а, м.
Разм. Той, хто знаходзіцца ў акопах; салдат, франтавік. Гранатны бой-агонь Акопнікі ўзнялі. Пушча. Але пачуў я нешта новае ад салдат-акопнікаў. Якімовіч.
ако́пны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да акопа. Акопныя работы.
•••
Акопная вайна гл. вайна.
ако́раны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад акарыць.
2. у знач. прым. Ачышчаны ад кары. І вочы яго і нос, непамерна доўгі і чырвоны, пабіты на дзірачкі, як акораная чачоткавая бяроза, і ўся постаць дзеда Піліпа ператвараецца ў знак запытання. Колас. Сярод акораных васкова-жоўтых елак былі раскіданы буданы. Карпаў.
ако́рачны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які прызначаны, служыць для акорвання. Акорачны станок.
ако́рванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. акорваць — акарыць.
ако́рвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да акорваць.
ако́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да акарыць.
ако́рд, ‑а, М ‑дзе, м.
Гарманічнае спалучэнне некалькіх музычных гукаў. [Зынга] ціхенька бярэ на гармоні некалькі нясмелых акордаў. Чорны. Калі б тая радасць і тое шчасце.. маглі б спяваць і звінець сваімі акордамі, то наша вуха чула б найцікавейшую на свеце музыку. Колас. // Гул; гукі. Акорд машын. Акорды лета.
•••
Акорд струн — набор струн для смычковага або шчыпковага інструмента.
Заключны (апошні, развітальны) акорд — дзеянне, з’ява, падзея і пад., якімі што‑н. завяршаецца, заканчваецца.
[Іт. accordo.]
ако́рдавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да акорда. Акордавая музыка.
ако́рдны, ‑ая, ‑ае.
Які выконваецца, робіцца паводле дагавору; здзельны. Акордная заработная плата. Акордная работа.