Verbum

разбракава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад разбракаваць.

разбракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Спец. Размеркаваць гатовую прадукцыю па гатунках.

разбрака́ць, ‑ае.

Незак. да разбракнуць.

разбра́клы, ‑ая, ‑ае.

Які разбрак, разбух ад вільгаці; размоклы, размяклы.

разбра́кнуць, ‑не; зак.

Разбухнуць ад вільгаці; размокнуць, размякнуць. — Ніяк не мог дабрацца да цябе. Гліна ў вас на зарэччы так разбракла, што ўтапіцца можна ў такой калатушы. Машара.

разбрако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разбракаваць.

разбрако́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разбракоўваць — разбракаваць.

разбрако́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па разбракоўцы.

разбрако́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да разбракоўшчык.

разбрані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Вызваліць каго‑н. ад броні ​¹.