разбрако́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разбракоўваць — разбракаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)