Verbum

латві́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Латвіі. Латвійскі пейзаж.

латві́йцы, ‑аў; адз. латвіец, ‑війца, м.; латвійка, ‑і, ДМ ‑війцы; мн. латвійкі, ‑віек; ж.

Насельніцтва Латвійскай ССР.

ла́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Тое, што і лата ​¹. Кароткі кажушок, які некалі меў белы колер, цяпер быў зямліста-шэры, аблеплены латкамі рознай велічыні, гатунку і формы. Колас.

2. Пра што‑н. невялікага памеру. [Цётка Куліна:] — Ці ж гэта аўчына, што з яе каўнер выкраіш. Латка адна. Жычка.

латко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да латка.

ла́тнік, ‑а, м.

Гіст. Воін у латах.

ла́тны ​¹, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да латы ​². Латны цвік.

ла́тны ​², ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да латаў.

лато́, нескл., н.

Гульня, удзельнікі якой закрываюць фішкамі названыя нумары або малюнкі на асобых картах (выйграе той, хто першым закрые ўсе нумары або малюнкі на такіх картах). Гуляць у лата. □ Хто ў прэферанс захоплена гуляе, Хто забаўляецца ў вясёлае лато. А. Александровіч.

[Фр. loto.]

лато́к, ‑тка, м.

1. Адкрыты прылавак для гандлю на вуліцы. Змітрок спыніўся, потым падышоў да латка, дзе прадаваліся папяросы. Ваданосаў.

2. Тое, што і латак (у 1 знач.). Алёша прыпыняе камбайн і любуецца, як цераз латок льецца з бункера ў скрыні жывы і вясёлы струмень збожжа. Шамякін.

3. Прыстасаванне ў выглядзе каўша, карыта для прамыўкі пароды пры разведачных работах.

лато́чнік, ‑а, м.

Разм. Прадавец з латка.

лато́чніца, ‑ы, ж.

Разм. Жан. да латочнік.