малако́лькаснасць, ‑і,
Уласцівасць малаколькаснага; малая колькасць каго‑, чаго‑н.
малако́лькаснасць, ‑і,
Уласцівасць малаколькаснага; малая колькасць каго‑, чаго‑н.
малако́лькасны, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з невялікай колькасці якіх‑н. адзінак; нешматлікі.
малакро́ўе, ‑я,
Хваравіты стан, які характарызуецца памяншэннем колькасці крыві або якасным змяненнем яе саставу (памяншэннем колькасці чырвоных крывяных цельцаў і гемаглабіну); анемія.
малакро́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які хварэе на малакроўе.
малакульту́рны, ‑ая, ‑ае.
Недастаткова культурны.
малале́сны, ‑ая, ‑ае.
Які мае недастатковую колькасць лясоў; бедны лесам.
малале́ссе, ‑я,
Недастатковая колькасць лясоў у якой‑н. вобласці, раёне.
малале́так, ‑тка,
Дзіця.
малале́тка, ‑і,
Тое, што і малалетак.
малале́тні, ‑яя, ‑яе.
Якому нямнога год ад роду.