малакро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які хварэе на малакроўе. — Цётка кажа, што Казік малакроўны і яму не трэба ўганяцца за работай з самага маленства. Баранавых. // Бледны ад малакроўя. Малакроўны твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)