адпла́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да адплаціцца.
2. Зал. да адплачваць.
адпла́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адплаціць.
адпле́сці, ‑пляту, ‑пляцеш, ‑пляце; ‑пляцём, ‑плецяце, ‑плятуць; зак., што.
Аддзяліць, расплятаючы.
адпле́сціся, ‑пляцецца; ‑плятуцца; зак.
Аддзяліцца ад чаго‑н. сплеценага.
адпле́цены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адплесці.
адплёўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да адплявацца.
адплёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адпляваць.
адплікну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.
Абл. Адшпіліць (гузік, аплік, запінку). Кастусь абрадавана ўзяў шапку, надзеў яе на галаву, і, адплікнуўшы, адгарнуў яе верх і закрыў ім патыліцу і вушы. Галавач. Адплікнуў ён [мухамор] пінжачок Модны свой, у крапку. Калачынскі. // Адкрыць, адшчапіць (пра сумачку, рыдыкюль і пад.). [Ніна] адплікнула свой рыдыкюльчык і дастала невялікую насовачку. Кавалёў.
адплыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адплысці, адплыць.
адплы́сці, ‑плыву, ‑плывеш, ‑плыве; ‑плывём, ‑плывяце; зак.
1. Плывучы, аддаліцца на нейкую адлегласць ад каго‑, чаго‑н. Адплысці ад берага.
2. Перамясціцца куды‑н.; пасплываць. У даль начную адплылі Усе хмурынкі, што так ззялі Красой дзівоснай для зямлі. Астрэйка. Туман адплыў на ўзлессе ракі. Броўка. // перан. Павольна, плаўна аддаліцца. Бярозавыя прысады.. парадзелі, бы расступіліся, адплылі ўбок, і неяк адразу ж за імі з’явіўся камбайн. Савіцкі. // Мінуцца, знікнуць. Адплылі ў таямнічую далеч яго [Сяргея] басаногія гады, адплылі і не вернуцца. Шахавец. Думкі пра малодшага сержанта хутка без следу адплылі. Мележ.
3. Выйсці ў плаванне. Ціха ў порце, бо на параходзе ў Аргенціну адплыў жывы тавар. Танк.