Verbum

тлушчамало́чнасць, ‑і, ж.

Спец. Утрыманне тлушчу ў малацэ. Павышэнне тлушчамалочнасці.

тлушчамало́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які дае малако з высокім утрыманнем тлушчу. Тлушчамалочная жывёла.

тлушчапо́т, ‑у, М ‑поце, м.

Рэчыва, якое складаецца з сумесі выдзяленняў тлушчавых і потавых залоз авечак.

тлушчэ́нне, ‑я, н.

Спец. Насычэнне тлушчам. Тлушчэнне скуры.

тля, ‑і, ж.

1. Дробнае насякомае-шкоднік атрада раўнакрылых, якое жывіцца сокам раслін. Капусная тля.

2. Разм. Пра нікчэмнага чалавека. [Клопікаў:] — Хто я ёсць? Сірата божая? Тля беспрытульная? Лынькоў.

тлятво́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць тлятворнага.

тлятво́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выклікае тленне, смерць. Тлятворны яд. // Выкліканы тленнем, гніеннем. Тлятворны пах.

2. перан. Які шкодна ўплывае на каго‑, што‑н. Тлятворнае ўздзеянне буржуазнай ідэалогіі.