Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

бро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да брыва (броваў). Броўныя дугі.

бро́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Упрыгожанне са шпількай для прыколвання яго на жаночым плацці каля шыі або на грудзях. [Пані Авяліна] была ў таннай паркалёвай сукенцы з брошкай. Бажко.

[Фр. broche.]