Verbum

аднаство́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Аднаствольная стрэльба. За плячыма ў Лаўрэна тырчэла стрэльба-аднастволка. Якімовіч.

аднаство́льны, ‑ая, ‑ае.

З адным ствалом. Аднаствольны мінамёт.

аднаство́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адну створку. Аднастворкавыя вокны.

аднасто́пны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з адной стапы. Аднастопны радок верша.

аднастру́нны, ‑ая, ‑ае.

З адной струной. Аднаструнная ліра.

аднасхі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адзін схіл. Аднасхільны дах.

аднасяльча́нін, ‑а; мн. ‑чане, ‑чанаў і ‑чан; м.

Тое, што і аднаселец. Мо ён [Калінін] у родны кут паехаў к зямлякам І там з аднасяльчанамі гаворыць. Зарыцкі. [Старшыня:] — Іду на вуліцу і сустракаю былога свайго аднасяльчаніна, калісьці разам свіней пасвілі. Шахавец. На чацвёртым тыдні вайны на вачах усёй вёскі фашысты павесілі.. аднасяльчаніна Розума Фёдара. Сіняўскі.

аднасяльча́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да аднасяльчанін.

аднатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Адзначыць, запісаць, занатаваць.

аднато́мнік, ‑а, м.

Аднатомнае выданне. Аднатомнік твораў М. Багдановіча.