Verbum

адмяня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да адмяніцца.

2. Зал. да адмяняць.

адмяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да адмяніць.

адмяра́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да адмяраць.

адмяра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адмераць.

адмярза́ць, ‑ае.

Незак. да адмерзнуць.

адмясі́ць, ‑мяшу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што.

1. Скончыць мясіць. — Перамог ты, сынок, свайго настаўніка, падкасіў. Адмясіў я ўжо сваю гліну, адмясіў... Бялевіч.

2. Разм. Набіць, надаваць. Адмясіць бакі.

3. Разм. Прайсці, месячы нагамі. [Мешкяліс:] — Паспрабуй такую даль адмясіць, дык ні за што і ўзяцца не захочаш. Броўка.

адмята́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да адмятаць.

адмята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адмесці.

адна́,

гл. адзін.

•••

Адна-адною; адна перад адной, адна ў адну гл. адзін.

адна...,

Першая частка складаных прыметнікаў і назоўнікаў, якая адпавядае слову «адзін» (у 2, 8 знач.), напрыклад: аднаарачны, аднаасабовы, аднакласнік, аднатыпны.