дэнатурава́цца, ‑руецца;
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuдэнатурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Зрабіць (рабіць) дэнатурацыю.
дэнатуралізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца;
1. Выйсці (выходзіць) з падданства той ці іншай дзяржавы.
2.
дэнатуралізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе;
Правесці (праводзіць) дэнатуралізацыю.
дэнатураліза́цыя, ‑і,
Выхад грамадзянін з падданства той ці іншай дзяржавы па ўласнаму жаданню або пазбаўленне яго гэтага падданства па рашэнню дзяржаўных органаў.
[Фр. dénaturalisation.]
дэнатура́т, ‑у,
Дэнатураваны спірт.
дэнатура́цыя, ‑і,
Змяненне уласцівасцей бялку пад уплывам хімічных і фізічных умоў.
•••
[Фр. dénaturation.]
дэнацыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе;
Правесці (праводзіць) дэнацыфікацыю.
дэнацыфіка́цыя, ‑і,
Выкараненне нацызму (фашызму) у Германіі пасля другой сусветнай вайны.
дэнацыяналізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца;
1. Страціць (страчваць) нацыянальныя асаблівасці.
2.