дэмакра́тка, ‑і,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuдэмакратызава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца;
1. Стаць (станавіцца) больш дэмакратычным.
2.
дэмакратызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе;
Ажыццявіць (ажыццяўляць) дэмакратызацыю чаго‑н.
дэмакратыза́цыя, ‑і,
Укараненне прынцыпаў дэмакратыі; перабудова дзяржавы, грамадства, арганізацыі і пад. на дэмакратычных асновах.
дэмакраты́зм, ‑у,
1. Прызнанне і ажыццяўленне дэмакратыі.
2.
дэмакраты́чнасць, ‑і,
Уласцівасць дэмакратычнага.
дэмакраты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Заснаваны на дэмакратыі, які ажыццяўляе дэмакратыю.
2.
дэмакра́тыя, ‑і,
1. Палітычны лад, пры якім вярхоўная ўлада належыць народу.
2. Спосаб кіраўніцтва якім‑н. калектывам, які забяспечвае шырокі ўдзел і рашаючы ўплыў усяго калектыву.
•••
[Ад грэч. dēmos — народ і kratos — сіла, улада.]
дэ́ман, ‑а,
1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — бажаство, дух, істота, нешта сярэдняе паміж чалавекам і богам.
2. У хрысціянскай міфалогіі — д’ябал, злы дух, нячыстая сіла.
3.
[Грэч. daimōn.]
дэманалагі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дэманалогіі.