Verbum

адкамандзірава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адкамандзіраваць.

адкамандзірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Накіраваць на працу ці на вучобу ў іншае месца, у другую ўстанову, арганізацыю. Пецю праўленне адкамандзіравала на курсы трактарыстаў і камбайнераў. Шамякін. // Паслаць куды‑н. са службовым даручэннем. Адкамандзіраваць інспектара для праверкі работы школ раёна.

адкамандзіро́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адкамандзіроўваць.

адкамандзіро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адкамандзіраваць.

адканапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.

1. Скончыць канапачанне; праканапаціць. Адканапаціць лодку.

2. Расканапаціць заканапачанае. Адканапаціць акно.

адканапа́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адканапаціць.

адканапа́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адканапачваць.

адканапа́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адканапаціць (у 2 знач.).

адкапа́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адкапаць.

адкапа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Капаючы, вызваліцца з-пад таго, чым засыпаны; выбрацца наверх. Адкапацца з-пад снежнага абвалу.