дэзарганіза́тарства, ‑а, н.
Дэзарганізатарскія паводзіны, дзеянні. Тут адмахнуцца нельга: хто не навучыўся спыняць канчаткова дэзарганізатарства, той не прыгодны ў арганізатары. А без арганізацыі рабочы клас — нішто. Ленін.
дэзарганіза́цыя, ‑і, ж.
Разлад арганізаванасці, парушэнне парадку, нармальнай дзейнасці каго‑, чаго‑н. Дэзарганізацыя вытворчасці. Уносіць дэзарганізацыю ў работу. □ Атрутная хлусня арганізатараў контррэвалюцыі, разлічаная на дэзарганізацыю салдацкіх мас, .. выклікала рэзкі адпор з боку бальшавіцкіх газет і партыйных арганізацый. «Полымя».
[Фр. désorganisation.]
дэзарганізо́ўвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да дэзарганізавацца.
2. Зал. да дэзарганізоўваць.
дэзарганізо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дэзарганізаваць.
дэзарыентава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак. і незак.
1. Страціць (страчваць) правільную арыентацыю, правільнае ўяўленне аб часе і прасторы.
2. толькі незак. Зал. да дэзарыентаваць.
дэзарыентава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.
Няправільна арыентаваць, увесці (уводзіць) у зман. Дэзарыентаваць праціўніка.
дэзарыента́цыя, ‑і, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэзарыентаваць.
[Фр. désorientation.]
дэзерці́р, ‑а, м.
Той, хто зрабіў дэзерцірства. Некаторыя пачалі прыбягаць дамоў, кідаючы зброю, дэзерцірамі зрабіліся. Нікановіч. Кох напаў на камандзіра жандараў, лейтэнанта Шрайда: — Вы ўцяклі з баявога паста, вы заслужылі шыбеніцу, дэзерцір. Лынькоў.
[Фр. déserteur.]
дэзерці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.
Ухіліцца (ухіляцца) ад воінскага абавязку, зрабіць (рабіць) дэзерцірства. Разведка, высланая ў лес, не вярнулася. Ці яна заблудзіла ў лесе, ці папала ў партызанскую засаду, ці проста дэзерціравала — асталося невядомым. Колас. Дэзерціраваць — гэта азначае ухіліцца ад воінскай павіннасць. Самуйлёнак.
дэзерці́рскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дэзерціра, да дэзерцірства, уласцівы ім. Дэзерцірскія паводзіны.