Verbum

уту́шаны ​¹, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад утушыць ​¹.

уту́шаны ​², ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад утушыць ​².

уту́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да утушыць ​¹.

утушы́цца, утушыцца; зак.

Дайсці да гатоўнасці ад тушэння, стаць утушаным. Мяса добра ўтушылася.

утушы́ць ​¹, утушу, утушыш, утушыць; зак., што.

Патушыць, затушыць агонь. Рабочыя разам з чырвонаармейцамі адразу ж утушылі агонь. Лынькоў. // перан. Пагасіць пачуцці да каго‑н. Зразу ўсхліпвае і абхапляе ўсю істоту палкае і засмаглае каханне, каханне, якое нічым утушыць немагчыма. Нікановіч.

утушы́ць ​², утушу, утушыш, утушыць; зак., што.

Тушэннем давесці да гатоўнасці, зрабіць тушаным. Утушыць мяса.

утыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утыкаць ​¹ — уткнуць, уваткнуць.

уты́каны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уты́каць.

утыка́цца ​¹, ‑а́ецца; незак.

1. Незак. да уткнуцца, уваткнуцца.

2. Зал. да утыка́ць ​¹.

утыка́цца ​², ‑а́ецца; незак.

Зал. да утыка́ць ​².

утыка́цца ​³, ‑а́ецца; незак.

1. Незак. да уткацца.

2. Зал. да утыка́ць ​³.

уты́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Натыкаць вялікую колькасць чаго‑н. у што‑н. Утыкаць падушачку іголкамі.

утыка́ць ​¹, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да уткнуць, уваткнуць.

утыка́ць ​², ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да уты́каць.

утыка́ць ​³, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да уткаць, уваткаць.

утылізава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад утылізаваць.

утылізава́цца, ‑зуецца; незак.

Зал. да утылізаваць.