Verbum

дыэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дыэтычны.

дыэ́тык, ‑а, м.

Разм. Той, хто знаходзіцца на дыэце.

дыэты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыэты. Дыэтычнае харчаванне. Дыэтычная сталовая.

дыэтэ́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Навука аб рацыянальным харчаванні здаровага чалавека. Пытанні дыэтэтыкі.

дыэтэты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыэтэтыкі.

дыяба́з, ‑а, м.

Горная парода даўняга вулканічнага паходжання, падобная на базальт (скарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял).

[Ад грэч. diabasis — пераход, праходжанне праз што‑н.]

дыяба́завы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыябазу; з дыябазу. Дыябазавыя скалы. Дыябазавы брук.

дыябе́т, ‑у, М ‑беце, м.

Рад хвароб, якія суправаджаюцца выдзяленнем вялікай колькасці мачы.

•••

Цукровы дыябет — хвароба, якая характарызуецца павелічэннем цукру ў крыві і ў мачы; цукровая хвароба.

[Грэч. diabētēs.]

дыябе́тык, ‑а, м.

Разм. Хворы на дыябет.

дыягана́левы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з дыяганалю ​¹. Дыяганалевы касцюм.