Verbum

дыскваліфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., каго-што.

Кніжн. Пазбавіць (пазбаўляць) кваліфікацыі, прызнаць (прызнаваць) няздольным, непрыгодным для пэўнай работы, спецыяльнасці.

дыскваліфікацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які займаецца разглядам спраў, звязаных з дыскваліфікацыяй каго‑н. Дыскваліфікацыйная камісія.

дыскваліфіка́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Аб’яўленне каго‑н. няздольным або непрыгодным для пэўнай работы, спецыяльнасці; пазбаўленне кваліфікацыі. // Страта кваліфікацыі, умення выконваць пэўную работу. // Пазбаўленне спартсмена або каманды права ўдзельнічаць у спартыўных спаборніцтвах за парушэнне правіл спартыўнай этыкі.

дыско́нт, ‑у, М ‑нце, м.

1. Крэдытная аперацыя куплі банкам вэксаля або іншага пазыковага абавязацельства да заканчэння іх тэрміну.

2. Працэнт, які ўтрымліваюць пры гэтай аперацыі.

[Англ. discount.]

дыско́нтавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дысконтны.

дыско́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дысконту. Дысконтны працэнт. Дысконтная аперацыя.

дыско́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы; Р мн. ‑ковак; ж.

Тое, што і дыскаванне.

дыскрымінава́цца, ‑нуецца; незак.

Зал. да дыскрымінаваць.

дыскрымінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., каго-што.

Абмежаваць (абмяжоўваць) у правах, паставіць (ставіць) у нераўнапраўнае становішча. Крытыкі-нацыяналісты .. дыскрымінавалі тых пісьменнікаў, якія сапраўды стаялі на платформе дыктатуры пралетарыяту. «Полымя».

дыскрымінацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыскрымінацыі, звязаны з дыскрымінацыяй. Дыскрымінацыйны рэжым. Дыскрымінаныйныя меры.