Verbum

бенефі́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бенефісу. Бенефісны спектакль.

бенефі́цый, ‑ю, м.

Адна з форм зямельнага ўладання ў эпоху феадалізму. Спачатку ўсім ім [дружыннікам] — любімцам каралі ў большасці дараваліся ўчасткі народнай зямлі, пазней яны аддаваліся ў карыстанне ў форме бенефіцыяў, спачатку ў большасці выпадкаў на ўвесь час жыцця караля, і такім чынам за кошт народа стваралася аснова новай знаці. Энгельс.

[Лац. beneficium — дабрадзейства.]

бенефіцыя́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Артыст, на карысць якога даецца бенефіс, бенефісны спектакль.

бенефіцыя́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да бенефіцыянт.

бенза...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: бензін, бензінавы, напрыклад: бензабак, бензакалонка, бензасховішча.

бензаба́к, ‑а, м.

Пасудзіна для вадкага паліва ў якой‑н. машыне, самалёце і пад.

бензаво́з, ‑а. м.

Аўтацыстэрна для перавозкі бензіну. Шуганула з кустоў высока ў гору полымя — загарэліся бензавозы. Хомчанка.

бензазапра́вачная, ‑ай, ж.

Бензазаправачная станцыя.

бензазапра́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для запраўкі машын вадкім палівам. Бензазаправачная калонка.

бензазапра́ўка, ‑і, ДМ ‑раўцы; Р мн. ‑равак; ж.

Запраўка машын бензінам.