Verbum

іаркшы́ры, ‑аў; адз. іаркшыр, ‑а, м.

Тое, што і іаркшырскія свінні (гл. свіння).

ібе́ры, ‑аў.

1. Старажытныя ўсходнегрузінскія плямёны, якія насялялі Іберыю (старажытная назва Ўсходняй Грузіі).

2. Група плямён, якія насялялі старажытную Іспанію.

іберы́ец,

гл. іберыйцы.

іберы́йка,

гл. іберыйцы.

іберы́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Іберыі, іберыйцаў, належыць ім. Іберыйская культура. Іберыйскія мовы.

іберы́йцы, ‑аў; адз. іберыец, ‑рыйца, м.; іберыйка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; мн. іберыйкі, ‑рыек; ж.

Тое, што і іберы.

і́біс, ‑а, м.

Птушка атрада галянастых з доўгімі нагамі і доўгай загнутай дзюбай, якая жыве ў цёплых краінах, звычайна недалёка ад вады. Чорны ібіс. Белы ібіс. Аўстралійскі ібіс.

[Грэч. ibis.]

і́бісавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ібіса, належыць яму. Ібісавая галава.

і́валга, ‑і, ДМ ‑дзе, ж.

Лясная пеўчая птушка атрада вераб’іных з жоўтым і чорным або зеленаватым апярэннем. Вакол бадзёра пастуквалі па дрэвах дзятлы, над самай маёй галавой, недзе ў зялёным лісці, працяжна і меладычна свістала івалга. В. Вольскі.

іва́наўскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: на ўсю Іванаўскую — з усёй сілы, на ўсю моц.

[Ад першапачатковых выразаў: званіць на ўсю Іванаўскую — ва ўсе званы званіцы Івана Вялікага ў маскоўскім Крамлі, або крычаць на ўсю Іванаўскую — ад назвы Іванаўскай плошчы ў Крамлі, дзе ў даўнейшыя часы абвяшчаліся царскія ўказы.]