Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

рассарто́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да рассартоўваць.

рассарто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да рассартаваць.

рассарто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассартоўваць — рассартаваць.

рассва́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Парваць дружбу, знаёмства з кім‑н.; разлічыцца з кім‑, чым‑н. Ці дасць зямля табе збавенне Ад злога панскага насення? З адным рассватаешся тут, Там у другі залазь хамут. Колас. І камуна з гэтымі «камунарамі» рассваталася, выкінуўшы іх са сваёй сям’і, бо не хацелі яны аддана, як і ўсе, працаваць. Галавач.

рассвідрава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад рассвідраваць.

рассвідрава́цца, ‑руецца; зак.

Стаць шырэйшым у выніку свідравання.

рассвідрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Свідруючы, расшырыць. Рассвідраваць адтуліну.

рассвідро́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да рассвідравацца.

2. Зал. да рассвідроўваць.

рассвідро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да рассвідраваць.

рассвіта́нне, ‑я, н.

Пара, калі пачынае рассвітаць; світанне. Якраз на самым рассвітанні Міхал вярнуўся з пахавання. Колас. Толькі гадзін за дзве да рассвітання з боку гарадка бухнула гармата. Чорны.