рассвіта́нне, ‑я, н.

Пара, калі пачынае рассвітаць; світанне. Якраз на самым рассвітанні Міхал вярнуўся з пахавання. Колас. Толькі гадзін за дзве да рассвітання з боку гарадка бухнула гармата. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)