Verbum

беляшы́, ‑оў; адз. бяляш, беляша, м.

Печаныя круглыя адкрытыя піражкі з мясной начынкай.

бемо́ль, ‑я, м.

1. Нотны знак, які азначае паніжэнне гуку на паўтона.

2. у знач. нескл. прым. (пасля назвы ноты). З паніжэннем. Рэ бемоль.

[Фр. bémol.]

бемо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бемоля. Бемольныя гамы.

бе́мскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: бемскае шкло (дакладней багемскае шкло) — устарэлая назва тоўстага, буйнапамернага шкла высокай якасці.

бенга́лец,

гл. бенгальцы.

бенга́лка,

гл. бенгальцы.

бенга́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бенгальцаў, належыць ім. Бенгальская літаратура. Бенгальская мова. // Такі, як у бенгальцаў, уласцівы ім. Бенгальскія звычаі.

•••

Бенгальскі агонь гл. агонь.

бенга́льцы, ‑аў; адз. бенгалец, ‑льца, м.; бенгалка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. бенгалкі, ‑лак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Бангладэш.

бенедыкці́н, ‑у, м.

Гатунак французскага лікёру.

[Фр. bénédictine.]

бенефі́с, ‑у, м.

Спектакль, збор з якога ідзе на карысць аднаго з удзельнікаў. // Спектакль у гонар аднаго з заслужаных удзельнікаў.

[Ад фр. bénéfice — прыбытак, карысць.]