Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дагераты́пія, ‑і, ж.

Даўнейшы спосаб фатаграфавання на металічную пласцінку, пакрытую слоем ёдзістага серабра.

[Ад імя фр. мастака Дагера і грэч. typos — адбітак.]

дагераты́пны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дагератыпіі.

дагеста́нец,

гл. дагестанцы.

дагеста́нка,

гл. дагестанцы.

дагеста́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Дагестана, дагестанцаў, належыць ім. Дагестанскі ландшафт.

дагеста́нцы, ‑аў; адз. дагестанец, ‑нца, м.; дагестанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. дагестанкі, ‑нак; ж.

Насельніцтва Дагестанскай АССР.

дагістары́чны, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў з’яўленню пісьмовых помнікаў. Дагістарычны перыяд. Дагістарычны чалавек.

дагісто́рыя, ‑і, ж.

Перыяд, час, ад якіх няма пісьмовых помнікаў.

дагла́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дагладзіць.

дагла́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дагладзіць.