Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дагарадзі́ць, ‑раджу, ‑родзіш, ‑родзіць; заг. дагарадзі; зак., што.

Закончыць гарадзіць. Дагарадзіць плот.

дагара́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. дагараць — дагарэць.

дагара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дагарэць.

дагаро́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дагарадзіць.

дагартава́цца, ‑туецца; зак.

Дасягнуць патрэбнага гарту. Сталь дагартавалася.

дагартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Скончыць гартаванне чаго‑н.; давесці да патрэбнага гарту. Дагартаваць нож.

дагарто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дагартоўваць — дагартаваць.

дагарто́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дагартавацца.

2. Зал. да дагартоўваць.

дагарто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дагартаваць.

дагарто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дагартоўваць — дагартаваць.