Verbum

абясшко́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абясшкодзіць.

абясшко́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абясшкоджваць — абясшкодзіць.

абясшко́джвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абясшкоджваць.

абясшко́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абясшкодзіць.

абясшко́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Пазбавіць магчымасці прынесці шкоду; зрабіць бясшкодным. Абясшкодзіць міну. Абясшкодзіць яд. Абясшкодзіць рэцыдывіста. □ Чалавек прасіў праверыць, ці абясшкодзілі тую бомбу, бо яна можа нарабіць вялікай бяды. Хомчанка.

аб’яўле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аб’яўляць — аб’явіць.

2. Тое, што і абвяшчэнне (у 2 знач.).

аб’я́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аб’явіць.

аб’яўля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да аб’явіцца.

2. Зал. да аб’яўляць.

аб’яўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да аб’явіць.

аб’я́ўнік, ‑а, м.

Той, хто аб’яўляе што‑н.; асоба, якая дае аб’яву.