Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абяссэ́ншваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абяссэнсіць.

абястлу́сціць, ‑тлушчу, ‑тлусціш, ‑тлусціць; зак., што.

Спец. Выдаліць тлушч, тлушчавыя рэчывы. Абястлусціць знятую скуру. Абястлусціць гліну.

абястлу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абястлусціць.

абястлу́шчванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абястлушчваць — абястлусціць.

абястлу́шчвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абястлушчваць.

абястлу́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абястлусціць.

абясто́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абясточваць.

абясто́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абясточыць.

абясто́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Спец. Пазбавіць току, спыніць падачу току куды‑н. Абясточыць праводку.

абясхле́бець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Застацца без хлеба; стаць бясхлебным.