Verbum

ра́кавінкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ракавінкі.

2. у знач. наз. ра́кавінкавыя, ‑ых. Атрад беспазваночных жывёлін падкласа ніжэйшых ракападобных.

ра́кавінны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ракавіны; зроблены з ракавіны (ракавін). Ракавінны вапняк. Ракавінная шкатулка.

2. Які мае ракавіну (у 1 знач.). Ракавінныя амёбы.

ра́кавісты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Падобны да ракавіны. Ракавісты злом чыгуну.

ра́кавы ​¹, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рака ​¹. Ракавая клюшня. □ Прызнацца, і Міколка з бацькам .. да вялікай радасці дзеда баяўся лазіць і па ракавых пячорах. Лынькоў. // Прыгатаваны з ракаў. Ракавы суп.

ра́кавы ​², ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рака ​². Ракавая пухліна.

рака́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Дарога, якая праходзіць паралельна лініі фронту.

[Фр. rocade.]

рака́дны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Паралельны лініі фронту. Ракадная дарога.

рака́йль, нескл., ж.

1. Арнамент у выглядзе стылізаваных ракавін, абломкаў скалы ў архітэктуры і ў прыкладным мастацтве стылю ракако ў 18 ст.

2. Тое, што і ракако.

[Фр. rocaille — асколкі камянёў, ракавіны.]

ракако́, нескл., н.

Архітэктурны і дэкаратыўны стыль XVIII ст., які ўзнік у Францыі і вызначаўся незвычайнай складанасцю форм і дзівосным арнаментам. Стыль ракако.

[Фр. rococo.]

ра́кам, прысл.

Стаўшы на ногі і рукі. І толькі самае малое не зважала ні на што, поўзала сабе ракам сярод хаты па земляным доле. Лобан. Халуста, каб не тыцнуцца тварам аб зямлю, стаў ракам, нават прапоўз крыху такім манерам, тады разагнуўся і дай бог ногі! Чарнышэвіч.

ракамбо́ль ​¹, ‑я, м.

Даўняя картачная гульня.

[Фр. rocambole.]

ракамбо́ль ​², ‑ю, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства лілейных.

[Фр. rocambole.]