грамза́піс, ‑у, м.
Запіс музыкі, прамовы і пад. на грамафоннай пласцінцы.
грамі́ла, ‑ы, м.
Разм. пагард.
1. Пра высакарослага грузнага чалавека. Прыгнуўшы галаву, граміла волатаўскага складу пераступіў парог і апынуўся ў пакоі допытаў. Колас.
2. Бандыт, пагромшчык.
грамі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; незак., каго-што.
Разм. Разбіваць, знішчаць. Партызаны грамілі варожыя гарнізоны, падрывалі на дарогах варожыя грузавікі. Краўчанка. // перан. Разм. Выступаць з рэзкімі нападкамі на каго‑, што‑н. Легальныя газеты грамяць бюракратыю, патрабуюць удзелу прадстаўнікоў народа ў дзяржаўным кіраванні. Ленін.
грамні́цы, ‑ніц.
1. толькі мн. Свята ў хрысціян, якое прыпадае на 15 лютага па новаму стылю ў праваслаўных і на 2 лютага ў католікаў. Ужо мінулі і грамніцы, Аселі пругкія снягі, І дзень на новыя граніцы Свае заносіць берагі. Колас.
2. адз. (грамні́ца, ‑ы, ж.). Свечка, якую асвячаюць у царкве або касцёле на грамніцы.
грамні́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да грамніцы, грамніц. Грамнічныя марозы. Грамнічная свечка.
грамо́зны, ‑ая, ‑ае.
Вялікі, вялізны. Гэта былі не Панасавы крокі: ступаў хтось грамозны грузна і цяжка. Колас.
грампласці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Грамафонная пласцінка.
гран, ‑а, м.
Адзінка аптэкарскай вагі, роўная 0,062 грама, якой карысталіся да ўвядзення метрычнай сістэмы мер.
[Ад лац. gran — зерне.]
гранаві́ты, ‑ая, ‑ае.
Уст. Тое, што і гранёны (у 2 знач.).
•••
Гранавітая палата гл. палата.