Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дзесяцяры́чны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Павялічаны ў дзесяць разоў; дзесяцікратны.

•••

Дзесяцярычнае «і» гл. і.

дзетазабо́йства, ‑а, н.

Забойства дзіцяці.

дзетазабо́йца, ‑ы, м.

Забойца дзіцяці.

дзетараджэ́нне, ‑я, н.

Стварэнне патомства, нараджэнне дзяцей.

дзетаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Прызначаны для нараджэння патомства; палавы. Дзетародныя органы.

дзе́тачка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м. і н.; ДМ ‑чцы, Т ‑ай, ж.; Р мн. ‑чак.

Разм. Памянш.-ласк. да дзетка.

дзетвара́, ‑ы, ж., зб.

Разм. Дзеці (у 1 знач.). Школьны двор з раніцы да вечара поўніўся гоманам дзетвары. Васілевіч.

дзетдо́м, ‑а, м.

Дзіцячы дом. Выхаванцы дзетдома.

дзетдо́мавец, ‑домаўца, м.

Разм. Выхаванец дзетдома. Дзетдомаўцы ўмеюць быць тактоўнымі, асабліва ў пытаннях, што тычацца паходжання і сваяцтва іх таварышаў. Васілёнак.

дзетдо́маўка, ‑і, ДМ ‑маўцы; Р мн. ‑лавак; ж.

Жан. да дзетдомавец.