абто́ўкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абтаўчы.
абто́ўчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абтаўчы.
абто́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абтачыць.
абто́чванне, ‑я, м.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. абточваць — абтачыць.
абто́чвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абтачыцца.
2. Зал. да абточваць.
абто́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абтачыць.
абто́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. абтачыць — абточваць.
абто́чны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для абточкі. Абточны станок.
абтрапа́нец, ‑нца, м.
Разм. Тое, што і абадранец. [Міхалапіха:] — Я табе пакажу, дурань, абтрапанец, як да дачкі заляцацца! Лупсякоў.
абтрапа́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад абтрапаць.
2. у знач. прым. Паношаны, падраны ад доўгага ўжывання. [Чыжык] найбольш дзівіўся на схуднелыя твары новых сяброў, на абтрапанае, бруднае адзенне, на абутак, з-пад падэшваў якога відаць былі босыя ногі. Лупсякоў.