абсядла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Тое, што і асядлаць (у 1, 2 знач.). [Пан:] — Ты там скажы, няхай кабыліц абсядлаюць, ды так, неўзабаве, мы і скокнем туды. Скрыган. Хурс рвануўся бегчы, сабака адарваўся... і абсядлаў яго ззаду. Чорны.
абсяка́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсякаць — абсячы (абсекчы) і абсякацца — абсячыся (абсекчыся).
абсяка́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абсячыся (абсекчыся).
2. Зал. да абсякаць.
абсяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абсячы (абсекчы).
абсячы́, ‑сяку, ‑сячэш, ‑сячэ; ‑сячом, ‑сечаце, ‑сякуць; пр. ‑сек, ‑секла; зак., каго-што.
1. Адсякаючы, аддзяліць. Абсячы сучча на дрэве.
2. перан. Спыніць, абарваць каго‑н. Дзе ж.. [хлопцам] пасівець, калі яны цэлы год нібы ў госці на заняткі ходзяць? — абсекла Сашу Люба. Васілевіч.
абсячы́ся, ‑сячэцца; зак.
Тое, што і асячыся (у 2 знач.).
абтава́ць, ‑таю, ‑таеш, ‑тае.
Незак. да абтаць.
абта́лы, ‑ая, ‑ае.
Вызвалены ад лёду, снегу ў выніку яго раставання. Абталыя берагі ракі.
абтапта́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абтаптаць.