Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

джугара́, ‑ы, ж.

Травяністая хлебная і кармавая расліна з роду сорга, а таксама зерне гэтай расліны.

джу́нглі, ‑яў; адз. няма.

Густыя цяжкапраходныя лясныя зараснікі ў балоцістых мясцовасцях трапічных і субтрапічных краін.

[Англ. jungle.]

джут 1, ‑у, М джуце, м.

Травяністая трапічная расліна сямейства ліпавых, валокны якой ідуць на выраб грубых тканін, вяровак.

[Англ. jute.]

джут 2, ‑у, М джуце, м.

Масавая гібель жывёлы ад бяскорміцы ў мясцовасцях з круглагадовай пашай.

[Манг.]

джу́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да джуту ​1. Джутавае валакно. // Зроблены з джуту ​1. Джутавы канат.

джы́га, ‑і, ДМ джызе, ж.

Нацыянальны ірландскі танец, а таксама музыка да гэтага танца.

[Англ. jig.]

джыгану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да джыгаць.

джы́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Тое, што і джгаць (у 1 знач.). — Калі я павольней буду ісці, дык замерзну, вунь як за вушы джыгае. Сабаленка.

джыгі́т, ‑а, М ‑гіце, м.

Умелы, спрытны і адважны яздок на кані.

[Цюрк.]

джыгітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.

Займацца джыгітоўкай.

джыгіто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Розныя складаныя практыкаванні на сядланым кані.