Verbum

дашча́ты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дашчаны. Амаль вобмацкам ішоў Андрэй па дашчатаму тратуарчыку галоўнай вуліцы мястэчка. Пестрак. На процілеглай сцяне кузні і нават на дашчатай страсе ў такт рухам каваля хістаўся вялізны, перагнуты ў поясе цень. Кулакоўскі.

дашчыпа́ць, ‑шчыплю, ‑шчыплеш, ‑шчыпле; заг. дашчыпі; зак., што.

Скончыць шчыпаць, абшчыпваць што‑н. Гусі дашчыпалі траву.

дашчы́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дашчыпаць.

дашчэ́нту, прысл.

Начыста, датла, ушчэнт; зусім, поўнасцю. Станцыя, як і паўстанак пад Лашычамі, была дашчэнту разбурана. Хадкевіч. Сотнікаў выпусціў дзесятак снарадаў і разнёс дашчэнту яшчэ два танкі. Быкаў.

дашыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дашываць — дашыць.

дашыва́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да дашываць.

дашыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дашыць.

дашы́ць, ‑шыю, ‑шыеш, ‑шые; зак., што.

Скончыць шыццё чаго‑н.; давесці шыццё да пэўнай ступені выканання. Дашыць сарочку.

даяда́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да даядаць.

даяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даесці.