Verbum

іерыхо́нскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: іерыхонская труба гл. труба.

іерэ́й, ‑я, м.

Адна з назваў свяшчэнніка ў праваслаўнай царкве.

[Ад грэч. hiereus — жрэц.]

іерэ́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іерэя. Іерэйскі сан.

іерэ́йства, ‑а, н.

Пасада, званне іерэя.

іерэмія́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Кніжн. Слёзная, горкая скарга, нараканне.

[Ад уласн. імя.]

іжо́ра, ‑ы, ж., зб.

Тое, што і іжорцы.

іжо́рац,

гл. іжорцы.

іжо́рка,

гл. іжорцы.

іжо́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іжорца, іжорцаў, належыць ім. Іжорскія звычаі.

іжо́рцы, ‑аў; адз. іжорац, ‑рца, м.; іжорка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. іжоркі, ‑рак; ж.

Малалікі народ, які жыве ў Ламаносаўскім і Кінгісенскім раёнах Ленінградскай вобласці.