блінт, ‑а, М ‑нце, м.
Спец. Плоскае цісненне на кніжных вокладках, якое робіцца без фарбы гарачым прэсам.
[Ад ням. blind — сляпы.]
блінтава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. блінтаваць.
блінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.
Рабіць цісненне на кніжных вокладках з мэтай іх афармлення або падрыхтоўкі іх паверхні для друкавання фарбай ці фольгай.
блінцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.
Абл. Невялікая дзежка, у якой рашчыняюць блінцы. Падвесіць [Таццяна] да бэлькі лямпу, паставіць дзежачку-блінцоўку (цяпер блінцоўка гуляе — няма сям’і, няма каму і блінцы пячы на снеданне) — і чым не канцылярыя?.. Васілевіч.
блі́нчык, ‑а, м.
Тонкі блін з пшанічнай мукі (ці з прэснага пшанічнага цеста), часцей з якой‑н. начынкай. Блінчыкі з тварагом. Блінчыкі з мясам.
бліск, ‑у, м.
1. Успышка святла. Бліск маланкі. // Яркае святло. Сонца паўдзённага бліск Слепіць вочы. Чарот.
2. Быстры погляд. Бліск вачамі.
бліскаві́ца, ‑ы, ж.
Тое, што і маланка (у 1 знач.). З захаду даносіўся прыглушаны грукат, мільгала бліскавіца. Маўр. Дык вось кінь, Ілья, хваліцца Сваім громам, бліскавіцай: Твая тэхніка — старая, У архіў даўно пара ёй. Крапіва. // Тое, што і зарніца 1.
бліскаві́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бліскавіцы. Грукне стрэл — і ў яго бліскавічным агні Перамогі абрысы ты ўбачыш на міг. Панчанка.
блі́сканне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. бліскаць.
блі́скаўка, ‑і, ДМ ‑каўцы; Р мн. ‑кавак; ж.
1. Маленькія блішчастыя бляшкі, прызначаныя для ўпрыгожвання адзення. Атласны ліф з залацістымі махрамі расшыты бліскаўкамі. В. Вольскі.
2. Бліскучыя дробныя часцінкі чаго‑н.; іскры. Сонечныя бліскаўкі. □ У небе ззяла халоднае студзеньскае сонца, снег пераліваўся казачнымі бліскаўкамі. «Звязда».