бліскаві́ца, ‑ы, ж.

Тое, што і маланка (у 1 знач.). З захаду даносіўся прыглушаны грукат, мільгала бліскавіца. Маўр. Дык вось кінь, Ілья, хваліцца Сваім громам, бліскавіцай: Твая тэхніка — старая, У архіў даўно пара ёй. Крапіва. // Тое, што і зарніца ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)