Verbum

трамбо́з, ‑у, м.

Працэс утварэння тромбаў ​¹ у сасудах.

трамбо́н, ‑а, м.

Духавы медны музычны інструмент нізкага і рэзкага тэмбру, які мае выгляд двойчы выгнутай трубкі з шырокай гарлавінай.

[Іт. trombone.]

трамбо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трамбона.

трамбо́ўка, ‑і, ДМ ‑боўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. трамбаваць.

2. Р мн. ‑бовак. Прылада, машына для трамбавання.

трамва́й, ‑я, м.

1. Гарадская наземная электрычная чыгунка.

2. Поезд гэтай чыгункі з аднаго або некалькіх вагонаў (з якіх адзін маторны).

•••

Рачны трамвай — невялікі пасажырскі параход або катэр, які курсіруе па рацэ ў межах горада.

трамва́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трамвая. Трамвайная лінія. Трамвайны прыпынак. Трамвайны парк.

трамва́йшчык, ‑а, м.

Работнік або служачы трамвайнага транспарту.

трамва́йшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да трамвайшчык.

трамплі́н, ‑а, м.

1. Спартыўнае прыстасаванне, збудаванне для адштурхвання пры скачках. Лыжны трамплін.

2. перан. Апора, зыходны пункт для якіх‑н. дзеянняў. [Дасягненні] з’яўляюцца трывалым трамплінам для новага ўзлёту, надзейнай гарантыяй таго, што пяцігодка будзе выканана датэрмінова... «Звязда».

[Фр. tremplin.]

трамплі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трампліна. Трамплінная пляцоўка.