Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

бейсбалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Ігрок у бейсбол.

бейсбалі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да бейсбаліст.

бейсбо́л, ‑а, м.

Спартыўная камандная гульня з мячом і бітой, якая нагадвае лапту.

[Англ. base-ball.]

бейсбо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бейсбола. Бейсбольная пляцоўка.

бейт, ‑а, М бейце, м.

Спец. Від вершаванай страфы ў паэзіі народаў Усходу, які ўяўляе сабой двухрадкоўе.

бек, ‑а, м.

Тое, што і бей.

бека́р, ‑а, м.

1. Нотны знак, які адмяняе дзеянне папярэдняга дыеза ці бемоля і аднаўляе асноўнае значэнне ноты.

2. у знач. нескл. прым. (пасля назвы ноты). Без павышэння або паніжэння. Рэ бекар.

[Фр. bécarre.]

беке́ша, ‑ы, ж.

Мужчынскае паліто старадаўняга крою са зборкамі ў таліі. Адзін з .. [мужыкоў], чорнабароды, у шэрай, вузкай па таліі бекешы гаварыў гучна, нібы хацеў, каб яго слухалі ўсе. Асіпенка.

[Венг. bekeš.]

беко́н, ‑у, м.

Прасоленая або правэнджаная маладая свініна асобага прыгатавання.

[Англ. bacon.]

беко́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бекону; які служыць для прыгатавання бекону. Беконная свініна. // Які займаецца прыгатаваннем бекону. Беконная фабрыка.