Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

агрэ́ст, , м.

Калючая садовая кустовая расліна з кісла-салодкімі буйнымі ягадамі, а таксама ягады гэтай расліны.

|| прым. агрэставы, .

  • Агрэставае варэнне.

агрэ́х, , м.

  1. Дрэнна ўзараная або прапушчаная пры ворыве, сяўбе лапіна на полі.

    • Араць без агрэхаў.
    • У ворыве агрэхі — у кішэні прарэхі (прыказка).
  2. перан. Усякія недаробкі, недагляд.

    • Агрэхі ў працы.

агрэ́ць, ; зак. (разм.).

Моцна ўдарыць; выцяць.

  • А. палкай.

агу́, выкл.

  1. Узаемнае акліканне з мэтай знайсці або не згубіць адзін аднаго.

    • — Агу! — чуваць у лесе.
  2. Зварот да малога дзіцяці, каб забавіць яго.

    • — Агу, агу, хлопчык!

агу́зак, , м. (спец.).

  1. Сцягновая частка мясной тушы; азадак.

  2. Скура з задняй часткі жывёліны.

|| прым. агузачны, .

агу́лам, прысл. (разм.).

  1. Усе разам, гуртам.

    • А. малаціць збожжа.
  2. Усё адразу, цалкам (купіць, прадаць і пад.).

    • Прадаць фрукты а.
  3. Неканкрэтна.

    • Разабрацца ў справе не а., а канкрэтна.

агульна...

Першая частка складаных прыметнікаў у знач.:

  1. агульны для чаго-н. (што выражана другой часткай), напр. агульнасаюзны, агульнанародны;

  2. уласцівы ўсім, датычыцца ўсіх, усяго, напр. агульнавядомы, агульнапрызнаны, агульнатэарэтычны.

агульнаадукацы́йны, .

Які дае не спецыяльную, а агульную адукацыю.

  • Агульнаадукацыйная школа.

агульнавайско́вы, .

Агульны для ўсіх родаў войск, які ахоплівае ўсе роды войск.

  • Агульнавайсковая падрыхтоўка.

агульнавядо́мы, .

Вядомы ўсім.

  • Агульнавядомая ісціна.

|| наз. агульнавядомасць, .