Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

жульнічаць, ; незак.

Карыстацца жульніцкімі прыёмамі, махляваць, ашукваць.

  • Ж. у гульні.

|| зак. зжульнічаць, .

|| наз. жульнічанне, .

жупан, , м.

Даўнейшае верхняе мужчынскае адзенне з каляровага сукна.

|| прым. жупанны, .

жупел, , м.

  1. Гарачая смала, падрыхтаваная нібыта ў пекле для пакарання грэшнікаў (уст.).

  2. перан. Нешта страшнае, агіднае; пужала.

    • Быць жупелам для каго-н.

жур, , м. (разм.).

Негусты аўсяны кісель.

журавель1, , м.

Вялікая балотная птушка з доўгімі нагамі і доўгай шыяй.

  • Шэры ж.

|| прым. жураўліны, .

  • Жураўлінае курлыканне.

журавель2, , м.

Прыстасаванне пры калодзежы для даставання вады ў выглядзе доўгага нятоўстага бервяна, якое служыць рычагом.

журавіны, , ж.

Ягадная вечназялёная расліна, што расце на мохавых балотах, а таксама ягады гэтай расліны.

|| прым. журавінавы, і журавінны, .

жураўляня, і жураўлянё, , н.

Птушаня жураўля ​1.

журба, , ж.

Пачуццё смутку, суму, тугі, душэўнай прыгнечанасці.

журбота, , ж. (разм.).

Тое, што і журба.