Verbum

бруі́цца, ✂; незак.

Цячы, пераліваючыся струменямі.

• Бруіцца празрысты ручай.

бруі́ць, ✂; незак.

Тое, што і бруіцца.

Кроў бруіць у жылах.

брук, ✂, н.

Праезджая частка вуліцы, плошчы, якая вымашчана каменем.

бруне́т, ✂, м.

Мужчына з чорнымі або вельмі цёмнымі валасамі.

|| ж. брунетка, ✂.

брус, ✂, м.

1. Бервяно, апілаванае або ачасанае з чатырох бакоў.

2. Кавалак чаго-н. чатырохграннай формы.

   • Б. сала.

3. мн. Гімнастычны снарад у выглядзе дзвюх круглых паралельных перакладзін, замацаваных на стойках.

   • Практыкаванні на брусах.

бруско́вы, ✂.

Які мае форму бруска (у 2 знач.).

• Брусковае мыла.

брусні́цы, ✂, ж.

Кустовая расліна сямейства бруснічных з вечназялёнымі лісточкамі, а таксама ягады гэтай расліны.

|| прым. бруснічны, ✂.

• Бруснічнае варэнне.

брусні́чнік, ✂, м.

Зараснік кустовай расліны, на якой растуць брусніцы.

брусо́к, ✂, м.

1. Вастрыльны, шліфавальны камень звычайна ў форме прадаўгаватага чатырохгранніка.

   • Вастрыць касу бруском.

2. Чатырохгранны кавалак чаго-н.

   • Б. мыла.

|| памянш. брусочак, ✂.

|| прым. брусочны, ✂.

бру́ссе, ✂, н., зб.

1. Апілаваныя з чатырох бакоў бярвёны.

2. мн. Гімнастычны снарад з дзвюх гарызантальных жэрдак, замацаваных на стойках.