Verbum

штурм, ✂, м.

Прыступ, рашучая атака ўмацавання, крэпасці.

• Ісці на ш. (таксама перан.).

|| прым. штурмавы, ✂.

• Ш. ўзвод.
• Штурмавая авіяцыя.

штурмаваць, ✂; незак.

Рабіць штурм чаго-н.

• Ш. варожыя ўмацаванні.

|| наз. штурмаванне, ✂.

штурмавік, ✂, м.

1. Ваенны самалёт для атакі наземных цэлей з невялікай вышыні.

2. Лётчык такога самалёта.

штурмавы, ✂.

1. гл. штурм.

2. У выразе: штурмавая авіяцыя — франтавая авіяцыя, прызначаная для штурмоўкі.

штурман, ✂, м.

Спецыяліст па ваджэнні суднаў, лятальных апаратаў.

|| прым. штурманскі, ✂.

штурмаўшчына, ✂, ж. (неадабр.).

Паспешлівая праца з мэтай нагнаць упушчэнне, якая праводзіцца пры парушэнні планавасці ў арганізацыі працэсу.

• Працаваць без штурмаўшчыны.

штурмоўка, ✂, ж.

Паветраная атака з невялікай вышыні.

• Ш. варожага аэрадрома.

штурх у знач. вык. (разм.).

Тое, што і штурхануў.

• Раптам нехта ш. у бок.

штурханец, ✂ і штурхаль, ✂, м. (разм.).

Кароткі, моцны, рэзкі ўдар.

• Надаваць штурханцоў (штурхалёў).

штурханіна, ✂, ж.

Цісканіна, сумятня ў натоўпе, цеснаце.

• Пачалася ш. ў раздзявальні.